Każde dziecko z niepełnosprawnością ma prawo:

• do nauki,
• do pobierania nauki we wszystkich typach szkół, zgodnie z indywidualnymi predyspozycjami, potrzebami rozwojowymi oraz edukacyjnymi,
• do dostosowania treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych ucznia,
• do korzystania z opieki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz ze specjalnych form pracy dydaktycznej,
• do uzyskania opinii bądź orzeczenia w sprawach dostosowania wymagań edukacyjnych do jego indywidualnych potrzeb psychofizycznych, uzyskania diagnozy, korzystania z terapii w zależności od rozpoznanych potrzeb,
• do dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb, w momencie kiedy poradnia psychologiczno-pedagogiczna lub inna poradnia specjalistyczna stwierdza u niego specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom,
• do przystąpienia do sprawdzianu, egzaminu gimnazjalnego, egzaminu maturalnego bądź egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w warunkach i formie dostosowanych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych,
• do dostosowanych wymagań egzaminacyjnych – standardów wymagań egzaminacyjnych (dla uczniów niewidomych i słabowidzących, niesłyszących i słabosłyszących – w przypadku sprawdzianu w szóstej klasie szkoły podstawowej i egzaminu gimnazjalnego; dla osób niesłyszących z języka polskiego, języków obcych nowożytnych (języka angielskiego i języka niemieckiego), historii i wiedzy o społeczeństwie – w przypadku egzaminu maturalnego),
• do zwolnienia z nauki drugiego języka obcego, ucznia z wadą słuchu, głęboka dysleksją rozwojową afazją z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub autyzmem w tym z zespołem Aspergera,
• do wydłużenia każdego etapu edukacyjnego przynajmniej o jeden rok.